سرویس ورزش مشرق – این روزها از دو باشگاه سرخابی اخبار خوبی به گوش نمی رسد؛ انبوه بدهی های ارزی، جدا شدن احتمالی ستاره ها، وضعیت نابسامان کادر فنی، وعده های توخالی و پوچ، نبود زمین مطلوب برای تمرین، نداشتن مدیرعامل، هراس از عدم بازگشت ستاره های خارجی، بسته بودن پنجره نقل و انتقالاتی و بسیاری دیگر از مشکلات اینچنینی در رده های پایه و پیشکسوتان به اضافه بدهی های داخلی به بازیکنان و مربیانی که یا از روی حجب و حیا و یا بی حوصلگی پیگیر مطالبات شان نیستند، همه و همه اوضاع استقلال و پرسپولیس را به بدترین شرایط همه سالهای اخیر تبدیل کرده است.
جالب اینجاست انگار این مشکلات به چشمان مبارک آقای وزیر که رئیس مجمع دو باشگاه است و در واقع صاحب اصلی این دو باشگاه از نظر حقوقی محسوب می شود نمی آید، چرا که سلطانی فر در تازه ترین نطق خود اعلام کرده در ۴ سال اخیر استقلال و پرسپولیس بهترین نتایج تاریخ خود را گرفتند!
سلطانیفر: نتایج استقلال و پرسپولیس در تاریخ منحصر به فرد است
این سخنان اگر نگوییم خنده دار ولی آنقدر عجیب است که اگر وزیر ورزش ین صحبتها را در فضای مجازی یا در رسانهها بخواند شاید شک کند که این صحبتها را خودش انجام داده یا از زبان وی نقل شده است!
اول از پرسپولیس شروع کنیم؛ نکند آقای وزیر ۴ قهرمانی پیاپی پرسپولیس را از صدقه سر مدیریت خوبِ خود می داند؟! یا بهتر بگویم از صدقه سر مدیران متعدد سیاسی و اقتصادی که به عنوان مدیر عامل یا عضو هیئت مدیده منصوب کرده است می داند؟! همین تعداد بالای انتصاب های مدیریتی و بدهیهای کلان در این ۲ باشگاه خود مهر تاییدی بر عدم مدیریت و انتخاب صحیح وزیر ورزش بوده است.
بیشتر بخوانید:
مصائب یحیی در آستانه لیگ بیستم و فینال آسیا/ پرسپولیس در حال متلاشی شدن!
تکرار یک اتفاق غیر حرفهای و تأسف برانگیز در استقلال/ آبیها از یک سوراخ چند بار گزیده شدند!
آیا غیر از این است که کادر فنی قوی و رهبری برانکو و بعد از او کالدرون و یحیی گلمحمدی و البته بازیکنانی باغیرت که علیرغم بسته بودن طولانی پنجره های نقل و انتقالاتی این تیم، نه تنها ۴ قهرمانی پیاپی بلکه یک قهرمانی جام حذفی و ۲ فینال لیگ قهرمانان آسیا را نیز در کارنامه درخشان خود ثبت کردند؟ آیا هواداران پرسپولیس در این چهار سال به غیر از شنیدن اخبار محرومیت از نقل و انتقالات، شکایت فلان بازیکن و مربی خارجی و تجمع هواداران در اول یا آخر فصل اخبار دیگری شنیده اند؟
و اما استقلال؛ اگر ادعا دارید که ذرهای در موفقیت های فنی ۴ سال اخیر پرسپولیس تاثیری داشتهاید، اما قطعاً در ناکامی ها و اوضاع بد و بلبشو استقلال نقش مدیریت وزارت ورزش و مدیران منصوب شما در بحران ها بسیار ملموس و پررنگ است. آقای وزیر! استقلال در ۴ سال اخیر چه موفقیتی داشته است که آن را جزو نتایج درخشان این تیم در تاریخ باشگاه میدانید؟ آیا به قهرمانی سوم در آسیا رسیده است؟ آیا قهرمان لیگ برتر شده است؟
آیا به غیر از این بوده که عمر مدیریتی یک مدیر عامل به بیش از دو سال نرسیده و حتی برخی کمتر از یک سال از کار برکنار شده یا استعفا دادهاند؟! این تیم در بخش فنی و سرمربی هم اوضاع خوبی نداشته و بارها شاهد تغییرات در کادر فنی این باشگاه بودهایم و تغییرات و خروج زیاد بازیکنان از استقلال در پایان هر فصل نشان دهنده ضعف مدیریت در این باشگاه بوده است که با وعدههای دروغ هواداران تیم را عاصی کردهاند.
آقای وزیر! اگر نتایج چهار سال اخیر این دو تیم را حاصل مدیریت خوب خود و همکارانتان در وزارت می دانید حتما این را هم بدانید که هر یک از هواداران دو تیم شما را عامل مشکلات تیم خود و بالعکس حلال مشکلات تیم رقیب میدانند و به نوعی می گویند که وزیر به سمت تیم رقیب غش کرده است!
آقای سلطانی فر! اگر به وعده خصوصی سازی دو باشگاه استقلال و پرسپولیس و ورود این دو باشگاه به بورس می نازید که البته هنوز هم عملیاتی نشده است بدانید که اگر الزام قانون نبود شاید حالا حالاها این کار انجام نمی گرفت، هرچند که نمی توانید ادعا کنید تمام کارهای ورود این دو باشگاه به بورس و خصوصی سازی این دو باشگاه در دوره شما انجام گرفته است. هر چند که خیلی از کارشناسان هنوز هم معتقدند این دو باشگاه به مرحله ای نرسیده اند که بتوانند خصوصی شده و درآمد زایی داشته باشند. در هر صورت از صمیم قلب امیدوارین به طور واقعی و با سوددهی این امر صورت بگیرد.
ناصر ابراهیمی، معتقد است این همه تغییرات مدیریتی در این دو باشگاه به دلیل بی قانونی در رأس و مجمع دو باشگاه است: «طی این ۴۱ سال ۲۱ مدیرعامل در باشگاه پرسپولیس تغییر کرده و ۱۹ مدیرعامل در استقلال که نشان دهنده بی ثباتی و تصمیمات خلق الساعه رؤسای مجامع هر دو باشگاه است که همواره یک نفر بوده است».
منظورِ پیشکسوت پرسپولیس رؤسای اسبق سازمان تربیت بدنی و وزرای ورزش سالهای اخیر است که ریاست مجمع هر دو باشگاه را برعهده داشته اند. اتفاقی غیرقانونی که از ریشه در قاموس فوتبال حرفه ای نمی گنجد که دو باشگاه در یک تورنمنت با یک رییس مشترک حضور پیدا کنند! چرا مدیران قبلی این دو باشگاه پس از خروج از اتاق مدیریت دو تیم سرخابی بازخواست نشدند؟
از اینها گذشته کاسه صبر مردم است که این روزها لبریز شده و دیگر طاقت تب و لرزهای هر روزه باشگاه محبوب شان را ندارند. اسماعیل حلالی در تازه ترین اظهاراتش به مشرق گفت: «عده ای در این کشور طرفدار پرسپولیس هستند که در وضعیت معیشتی نابسامان و اوضاع بد اقتصادی حاکم بر مملکت حاضرند اندک پس اندازشان را برای پرداخت بدهی باشگاه به برانکو روی هم بگذارند تا پنجره پرسپولیس باز شود».
در چنین وضعیتی کیست که صدای این مردم را بشنود؟ صدای آنهایی که با لباس آبی و سرخ بر تنهاشان روبروی ساختمان خانه ملت جمع شدند. آنهایی که کفش هایشان از طی مسیر باشگاه و وزارت ورزش پاره شد و در نهایت دست به دامان نمایندگان شان شدند. اینکه وزیر ورزش صدای شان را لااقل از این طریق بشنود!
هادی طباطبایی نیز، درباره حضورش به همراه چند پیشکسوت استقلال در مجلس و دیدار با معاون وزیر ورزش و تعدادی از نمایندگان گفته است: «در این جلسه همه فقط حرف زدند و کسی پلنی برای رفع مشکل نداشت و این تأسف بار است. تنها بخش خوب ماجرا این بود که حرفهای استقلالی ها به گوش نمایندگان مجلس رسید و اگر اهالی خانه ملت بخواهند می توانند با ابزاری مانند استیضاح وزیر ورزش را متوجه اشتباهاتش بکنند».
امید است مجلس هم به جای هواداری از یک تیم و قول دادن به هواداران، وظیفه اصلی اش یعنی سوال و جواب از وزیر را انجام بدهد.
در این اوضاع نگاهی سطحی به وضعیت استقلال مشخص می کند این باشگاه مدیرعامل ندارد که البته تازه مانند پرسپولیس شده است. این تیم تازه سرمربی دار شده در حالی که هنوز نتوانسته بازیکنان جدیدش را ثبت قرارداد کند! بدهی هایش به شفر و چند بازیکن دست و پای این تیم را بسته و در حالی که لیگ از اوایل آبان ماه استارت می خورد استقلال هنوز یک هفته کامل تمرین نکرده است! بازگشت دیاباته و میلیچ دو بازیکن اصلی تیمش هنوز روی هوا و وضعیتشان نامشخص است!
در طرف دیگر پرسپولیسی ها هستند که مدام اخبار احتمال جدایی بازیکنانشان از تیم را می شنوند! بدهی به برانکو پنجره تیم را بسته و مشکلات مالی، یکی یکی کمر تیم را خم تر می کند. اینها شرح حالی مختصر از دو باشگاهی بود که یکی قهرمان و دیگری نایب قهرمان فصل قبل لیگ برتر شده اند. یکی تا فینال جام حذفی پیش رفت و حذف شد و دیگری همین الان یکی از فینالیست های لیگ قهرمانان آسیاست. دو تیمی که باید در اوج آرامش برنامه های شان را پیش ببرند، می بینند طرفداران شان در روزهای موج سوم کرونا دست از جان و کار و دغدغه های ریالی و روزمره شان شُسته، راهی مجلس می شوند و دنبال فریادرس می گردند تا پرچم تیم محبوب شان بر زمین نیافتد و زیر پا لگدمال نشود!
حرف آخر اینکه؛ آقای وزیر! اگر راه حلی برای برون رفت دو باشگاه از مشکلات ندارید بر زخم هواداران این دو تیم هم نمک نپاشید و اینگونه از نتایج ضعیف و حواشی شانه خالی نکنید و نتایج درخشان را مصادره به مطلوب نکنید!